اسطوره های کودکیم را صدا کنید

من را میان قصه آنها رها کنید

دنیای مردمان حقیقی دروغ بود

دیگر حساب باور من را جدا کنید

بی قهرمان و قصه نشستن برای چیست؟

فکری به حال آخر این ماجرا کنید

یکبار قصر رستم افسانه ساز را

در نغمه های تلخ حقیقت به پا کنید

اینجا فناپذیر و حقیرند مردمان

من را به جاودانه شدن آشنا کنید

از دست واقعیت این شهر خسته ام

اسطوره های کودکیم را صدا کنید

امروز تولدم بود...

نفسهایم کند تر...خاطراتم کسل کننده تر...

کاش می بودی...

اما با این همه ...

نه؛ هوا بارانی نشد...

حتی ابری هم نبود...

شکر خدا باز هم خندیدم...

باز امروز گذشت...

هر چند تولدم بود و تو نبودی...

تولدم مبارکــــــــــــــ

دختر اسفندی دختر عجیبی است...

دختر اسفندی دوست داشتنی است اما تنها...

دختر اسفندی رویاهای شیرین در سردارد..

دختر اسفندی غرور خاصی دارد...نه این غرورهای آبکی...

دختر اسفندی ساده است...ساده می پوشد...ساده فکر می کند...ساده راه می رود...ساده فراموش می کند و حتی ساده فراموش می شود...

ساده می رنجد...در کل دوستی ساده است...

اگر بشکند در سکوت و بی سرو صدا تنهایت می گذارد....

اگر کسی را دوست داشته باشد مادامی که آن را بدست بیاورد از آن دست نمی کشد...

با تمام خوبی های و بدی ها...اگر دوستش بداری ...پا به پایت می آید ...تا ته خط...

پ.ن: با اجازه دخی اسفندی